بعد از هماهنگیهای لازم و در روز موعود، به مسجد چهارده معصوم (ع) در خیابان علیمردانی رسیدم. داخل مسجد که شدم، دیدم چند نوجوان دارند همراه با یک معلم قرآن تمرین روخوانی میکنند. همین که گفتم با آقای اختری کار دارم، همهشان گفتند برو اتاق بسیج. یکی از بچهها که ظاهراً میخواست سری به حیاط مسجد بزند، گفت: «برویم تا اتاق بسیج را به شما نشان دهم.».
از پله بالا رفتم. در که باز شد، دیدم یک میز پینگپنگ و بعد یک میز فوتبالدستی در اتاق بسیج مشهد است که حال و روزشان نشان از کاربری زیادشان داشت. با دیدن اینها در دلم گفتم کاش خانۀ ما نزدیک این مسجد بود. آقای اختری جلو آمد و با هم احوالپرسی کردیم و قرار شد برای انجام مصاحبه به سالن اصلی مسجد برویم.
امیررضا اختری هستم، متولد ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۲. در دبیرستان رشتۀ تجربی خواندهام و از دانشگاه تربیت مدرس لیسانس رشتۀ تفسیر قرآن گرفتهام. چند سال است که در ناحیۀ ۴ آموزش و پرورش مشهد، دبیر ریاضی هستم و در کنار آن هم فعالیتهای مختلف فرهنگی انجام میدهم.
در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ بهعنوان دبیر نمونۀ ریاضی شهر مقدس مشهد انتخاب شدم. مدیریت دارالقرآن سپاه ناحیۀ مالک خراسان رضوی، نمایندۀ جوان شورای اجتماعی محلات، عضو گروه مشاوران جوان شهردار مشهد، فرمانده بسیج دانشکدۀ تربیت مدرس مشهد، مؤلف کتاب آموزش زبان ریاضی و عضو کمیسیون حاشیۀ شهر مشهد در گروه مشاوران جوان شهردار از دیگر فعالیتهایی است که انجام میدهم.
همیشه از من سؤال میکنند که تو چگونه به اینهمه کار میرسی و گاهی بهعنوان نمونه هم معرفی میشوی؟ اگر انسان با محیط و فضای کاریاش رفیق باشد، کارش بهخوبی پیش خواهد رفت. من همیشه سعی کردهام که با شاگردانم رفیق باشم. اگر نیت الهی شد، کار درست پیش میرود. این روزها در کنار دیگر کارهایم درحال نوشتن چند کتاب هستم. یکی از کتابهایی که در حال تکمیل است آموزش زبان ریاضی است.
اولینباری که انجام کار فرهنگی را کلید زدم، ۹ سالم بود. آنزمان در مسجد با پایگاه بسیج همکاری داشتم. همانجا بود که با فضای مسجد بیشتر آشنا شدم. اولین پروژۀ فرهنگیای که انجام دادم، راهاندازی یک هیئت مذهبی دانشآموزی بود که دستاوردهای خوبی هم داشت.
اسم آن هیئت عاشقان امام حسین (ع) بود و اعضای آن، همه همسنوسال بودیم. انجام کار فرهنگی به من انرژی میدهد. کار فرهنگی میدانی است که انسان باید در آن خرج کند، جایی برای کسب درآمد نیست. شما باید از خودت بگذری، از مادیات بگذری و از جانت هم بگذری. من گاهی تا ساعت ۲ شب درگیر کار هستم، اما وقتی ثمرۀ کار خود را میبینم انرژی میگیرم.
من در محلۀ حسینآباد زندگی میکنم. یکی از ویژگیهای این محله، این است که بیشتر ساکنان آن بومی این منطقه هستند و ساکنان آن نسل در نسل ساکن همین محله بودهاند. اهالی این محله از صمیمیت زیادی برخوردارند و بیشتر اهالی محل با یکدیگر رابطۀ خویشاوندی دارند.
برای مثال پدر من در این محله متولد شده و من هم در همین محل به دنیا آمدهام. یکی از مهمترین ویژگیهایی که در رابطه با این محله میتوان به آن اشاره کرد، حس تعاونی است که در محله وجود دارد.
در کنار اینها موضوعی که مغفول مانده افراد توانمندی هستند که در این محله زندگی میکنند و کمتر به آنها توجه میشود. من از سال ۱۳۹۲ نمایندۀ جوانان در شورای اجتماعی محلات هستم. در اولین گام سعی کردیم که مشکلات را شناسایی کنیم، سپس آنها را اولویتبندی کنیم و بعد برای رفع آنها کار کنیم.
یکی از نقاط ضعف محلۀ حسینآباد (خیابان علیمردانی) بافت فرسودۀ آن نسبتبه ظرفیتی است که محله دارد. حل این مشکل مغفول واقع شده است.
ساکنان محلۀ ما همدلی خوبی با هم دارند. ما در طول سال برنامههای مشارکتی داریم که در مشهد بینظیر است. مثل برگزاری مراسم شب قدر و نماز عید فطر که به همت هیئت شاهزاده علیاکبر (ع) و علیاصغر (ع) در هفتۀ اول محرم بزرگترین راهپیمایی مردمی را در مشهد داریم. جمعیت محل ما رو به کهنسالی است و نیاز است که به این موضوع توجه شود. انقلابیبودن یکی دیگر از شاخصههای محلۀ ماست.
مردم محلۀ ما از اولین افرادی بودند که در تظاهرات قبل از انقلاب حضور داشتهاند و شهدای عزیزی داریم که در قبل و بعد از انقلاب در بخشهای مختلف فعال بودهاند. مردم محله باید خود را بیشتر از این باور کنند و بدانند تفاوتی بین آنها و مردم دیگر مناطق شهر وجود ندارد. اگر استعدادهای بالقوه در محله به بالفعل تبدیل شود، اتفاقات خوبی در محله خواهد افتاد.
محله جایی است که جمعی از همسایهها در کنار هم زندگی میکنند و بر زندگی یکدیگر تأثیرگذار هستند. این تعریف در محلۀ حسینآباد میگنجد. اصل موضوع شورای محلات خیلی خوب است، اما باید اصلاح شود ما در شورای اجتماعی محلات باید تخصصی عمل کنیم.
ساختاری که برای این شورا تعریف شده نیازمند اصلاحات است. امور فرهنگی اول باید باعث تربیت خود انسان شود و در ثانی باعث پیشرفت دیگران شود. در محلۀ ما ظرفیتهای زیادی وجود دارد. این محله تشکلهای فعالی دارد که سازماندهی اینها با هم خیلی در بازدهی مهم است.
در کشورهای پیشرفتۀ دنیا شما میبینید که مردم مدیران شهری را انتخاب میکنند. ما باید بهسمتی برویم که در همۀ بخشها شوراهای محلات تخصصی بشوند. در سالهای اخیر محلات امکانات خوبی جذب کردهاند، هیچکس بهتر از یک عضو محله از مشکلات آن آگاه نیست.
به نظر من ریاضی میتواند مبنای فرهنگسازی باشد. ما زمانی میتوانیم در کار فرهنگی موفق باشیم که منظم باشیم. ریاضی انسان را منظم، قانونمند و هدفمند میکند. ریاضی یک ابزار برای انجام کار فرهنگی است. من تاکنون نزدیک به ۱۰ هزار دانشآموز را از نقاط مختلف کشور مشاوره تحصیلی دادهام.
اگر از این تعداد یک نفر هم به نتیجه رسیده باشد، برای من اتفاق خوبی است. در امور اخلاقی هم ما دانشآموزانی داشتیم که بهسمت طلبهشدن رفتهاند. دیدن این ثمرهها به من انرژی میدهد. بخش زیادی از زمان من در مساجد میگذرد، من در مسجد صاحبالزمان (عج) بهعنوان معلم قرآن خدمت میکنم، اما در مساجد دیگر با بچههای فرهنگی در ارتباط هستیم تا بتوانیم به یک راهکار مشخص برای حل مشکلات محله برسیم.
با توجه به اهمیت کار دانشآموزی، کاری که نهتنها در سطح محله بلکه در مشهد در حال انجام است، طرح علمیتربیتی همکلاسی آسمانی است که با کمک معاونت فرهنگی شهرداری مشهد، سپاه و چند ارگان دیگر دارد انجام میشود. این طرح ابعاد مختلفی دارد که باعث رشد و ارتقای یک دانشآموز میشود. بعد تربیتی، علمی و ورزشی این طرح طوری طراحی شده است که همهچیز را تحتتأثیر قرار میدهد.
ایدۀ طرح همکلاسی آسمانی از من است و از سال ۹۱ ما داریم اینکار را انجام میدهیم. رشد دانشآموزان در همۀ ابعاد مهمترین هدف این طرح است. شاید یک دانشآموز بهدلایل مختلف نتواند رشد کند. در این طرح به امور تربیتی پاسخ داده شده است، برای آن کارشناسی تعریف شده که طلبه است.
ما برای شناسایی متخصصان تلاشهای زیادی کردیم که به لطف خدا الان مجموعهای از طلبههای متخصص و مفید را در کنار خود داریم. بسیاری از دانشآموزان در بعد علمی ضعیف هستند، ما آمدیم معلمهایی را پیدا کردیم که علاوهبر تخصص تعهد هم دارند. در کنار این به نشاط دانشآموزان هم توجه شده است.
همین که بچههایی تحت پوشش این برنامه بتوانند به ثمر برسند، برای ما مهمترین نتیجه است. طرح همکلاسی آسمانی اکنون در مدارس راهنمایی پسرانه ناحیۀ ۲ و ۵ شهر مشهد درحال اجراست. ما در نظر داریم از سال ششم طرح به بعد در مدارس دخترانه هم آن را اجرا کنیم. البته که ما همواره در برنامههای فرهنگی به دخترخانمها هم توجه داشتهایم و اگر کارهایی که برای آنها انجام دادیم از پسرها بیشتر نباشد، کمتر نیست.
من انجام کار فرهنگی را بهعنوان یک وظیفه میبینم. رهبری همیشه میفرمایند که ما در جنگ هستیم، فقط نوع جنگ عوض شده است. من به کار فرهنگی به دید تکلیف نگاه میکنم. با این هجمههایی که بر ما وارد میشود، ما تکلیف داریم که کار کنیم. در این راه مهمترین مانع برای من وقت است.
گاهی اوقات ۲۴ ساعت برای من کم است. خانواده مهمترین منبع انرژی من برای انجام کار فرهنگی است. من در خانوادهای سادهزیست و مرتبط با مسجد رشد کردهام و این در شکلگیری شخصیت امروز من بسیار اثرگذار بوده است. نسل جوان ما با مسجد بیگانه نیستند.
قبل از اینکه بحث داعش به میان بیاید، این زمزمه بود که اگر جنگ شود، نسل جوان به جبهه نخواهند رفت. اما مردم دیدند که این نسل با چه شوری داوطلبانه برای دفاع از حرم به سوریه رفتند. این نشان میدهد که ما از مسجد دور نشدهایم.
بزرگترین آرزوی من برای محله، این است که ساکنان آن یکدستتر و متحدتر بشوند. مسجد میتواند بهعنوان یک محور در این رابطه نقشبازی کند. همانطور که امام خمینی (ره) میفرماید: «مسجد سنگر است. پیامبر (ص) هم در راه تأسیس حکومت اسلامی اولین کاری که میکنند، تأسیس مسجد است. پس به اعتقاد من مسجد پایگاه فرهنگی و سنگر است. ما اگر مسجدی قوی داشته باشیم محلهای قوی خواهیم داشت.».
* این گزارش دوشنبه ۱۶ مرداد ۹۶ در شماره ۲۵۵شهرآرامحله منطقه ۵ چاپ شده است.